بررسی مقاومت دارویی سویه های E.coli جدا شده از عفونت های ادراری در شهر ایلام به روش دیسک دیفیوژن و پروفایل پلاسمیدی آن ها

مقدمه: بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیک و پروفایل پلاسمیدی صد نمونه ایزوله اشرشیاکلی جدا شـــــده از عفونت های ادراری در شهر ایلام هدف این مطالعه است. مواد و روش ها: ایــزوله ها با روش های مرسوم تشخیص داده شد. تست حساسیت آنتی بیوتیک به وسیله روش دیسک- دیفیوژن (کربی بائر)براساس معیارهای CLSI انجام گرفت. استخراج پلاسمید با استفاده از کیت انجام گرفت. یافته های پژوهش: همه ایزوله ها به مروپنم حساس بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف به ترتیب ذیل بود: آموکسی سیلین 81 درصد، تتراسایکلین 64 درصد، سیپروفلوکساسین 21 درصد سفپیم و سفتاریدیم 16 درصد، سفتریاکسون، کوتریمکسازول و توبرامایسین 15 درصد، جنتامیسین 12 درصد، نیتروفورانتوئین 5 درصد و آمیکاسین 1 درصد. مطالعات پروفایل پلاسمیدی نشان داد که ایزوله های E.coli حاوی پلاسمیدهایی با اندازه هایی از 5/1 تا21 کیلو دالتون حمل بودند. 88 درصد ایزوله های E.coli دارای یک پلاسمید عمومی با وزن مولکولی 21 کیلو دالتون بودند که عامل مقاومت به آموکسی سیلین و احتمالاً تتراسایکلین می باشند. بحث و نتیجه گیری: مروپنم، آمیکاسین، نیتروفورانتوئین، جنتامیسین و سیپروفلوکساسین برای درمـــــان اکثریت عفونت های مجاری ادراری مرتبط با E.coli مناسب هستند. پلاسمید 21 کیلو دالتونی ممکن است در گسترش مقاومت به آموکسی سیلین و تتراسایکلین دراین منطقه نقش داشته باشد.